Pies z kulawą nogą nie spodziewał się odcinkowej gry fabularnej na bazie Minecrafta. Jeżeli ktoś węszy stratę, to może się bezlitośnie rozczarować. Jakkolwiek nie wydaje się do perfekcji.
Z każdą kolejną grą studio Telltale Games udowadnia, iż nie boi się żadnego tematu. The Walking Dead? Istnieje. Game of Thrones? Odhaczone. Minecraft? Zapraszam bardzo. Szczególnie tenże trzeci wydał mi się sporym zaskoczeniem tytuł, bo się wydawało mi, że fabularyzowana baśń to pożegnalna materia, jakiej potrzebuje ta marka. Dopiero platforma obywatelska momentu zdałem samemu sprawę, że Minecraft fifa 17 do pobrania to nie tylko kompletna masa streamerów oraz tropienie dołków, jakkolwiek także ciężko powiększone uniwersum - uprzywilejowane licznymi książkami, historyjkami natomiast legendami. Owo wystarczający wnioskodawca, aby nie skreślać tego już na starcie. Moja osoba nie zapisałem, choć przyznam bezpośrednio, że za pierwowzorem nie przepadam - przypadkiem to materia kłujących w gały pikseli, a przypadkiem po prostu nie moich klimatów. Minecraft: Story Mode uznałem atoli za inną parę kaloszy i… pożądane byłoby trwało. Bo uciecha wnosi do otoczenia przygodówek od Telltale powiew świeżego powietrza, co najmniej pod paroma względami. Atoli nie jest bez wad.
Drętwy jak kłoda
Wewnątrz mną nie wcześniej pierwszy dziedzina, jakkolwiek to, co odczuwałem w The Medal of the Stone dosyć dobrze rokuje na przyszłość. Środkową postacią w bitwie znajduje się Jesse, jaki wraz z kohortą przyjaciół nagle nadchodzi w samym środek fatalnych wydarzeń, które wstrząsneły kręgiem Minecrafta. Fabuła nie działa jakoś specjalnie nowatorska tudzież po zaliczeniu pierwszego odcinka o tyle o ile wiadomo, o co będzie chodziło w przyszłych. Im skromniej powiem, tym lepiej, jakkolwiek ogółem cieszę się, że historia nie godzi w tychże, którzy nie istnieją do końca obeznani spośród tematem pierwowzoru. Odmienna sytuacja, że pierwszy epizod doniósł mi trochę nierówny - przez pierwsze dwa rozbraty ziewałem jak opętany się, acz od trzeciego stało już zdecydowanie prawidłowiej. Sama postać Jesse’ego póki co nie porywa - być może następujące epizody przyniosą dowolny zwrot, ale na tę chwilkę krajowy gagatek wypada dosyć słabo. Do mistrzowskiego i cynicznego bohatera z Tales from the Borderlands nie ma nawet startu, choć w mnóstwa miejscach sili się na podobny anse. Jednak bez fajerwerków.
Same wybory podobnie mają ileś odmienną wagę niż np. w Game of Thrones, gdzie wygodnie w oka mgnieniu możemy uśmiercić 1-dną kluczową postać. Tu na szali istnieją co najwyżej rentowne stosunki z kompanami. Przystając na pomysł koleżanki przykładowo, Jesse zawiódł własnego przyjaciela i tak dalej. Bezzwłocznie widać, że Minecraft: Story Mode celuje raczej w braterstwo niżeli poświęcenie, choć w jednym miejscu faktycznie zabawił się trochę w Grę o Tron rzeczoną. I nie tu o nagości mówię. Inna casus, że asortyment z pierwszego rozdziału wspierał na tyle zerojedynkowy przeszły, że… najprawdopodobniej ustawił cały dalszy rozdział pod rogiem fabuły - i przynajmniej tak mnie się publikuje. Ale wręcz bohatera trochę szkoda, bo nijakością uchodzi od niego na kilometr. W znacznym stopniu ciekawiej rysują się choć jego towarzysze, jakich egzystowałoby mi autentycznie szkoda, gdyby byt im się obstawało. Ale z drugiej strony być może taki właśnie mapa miało Telltale Games - skupić uwagę na innych, a nie na samym samemu.
Klocek aż do klocka
W grze widać też parę fajnych zabiegów, które mają prawo przetrzeć kursy gwoli kolejnych tytułów tego producenta. Twórcy dysponowali aktualnie chyba całkiem zarzutów, że ich produkcje to w wyższym stopniu interaktywne filmy aniżeli pełnoprawne gry a w paru pomieszczeniach zaskoczyli. Na przykład wówczas, gdy okazało się, iż konfrontując się z creeperami zdołam jednocześnie… poruszać się swoją postacią do przodu tudzież w tył. Zawiera jak maleńko absolutnie oczywistego, ale w pozostałych grach od chwili Telltale czegoś takiego nie uświadczymy. Minecraft: Story Mode to więc nie tylko przegląd seryjki QTE, aliści też doświadczenie pod spodem kątem uników - czasem łatwo go zapełnić. Ciekawym urozmaiceniem jest oraz stolik do wytwarzania urządzeń. Wiadomo, minecraft do wzięcia nie byłby Minecraftem, jeśliby nie zahaczał o rzemieślnicze klimaty. Tu rzeczony stół ukazuje się w ważnych momentach, gdy np. trzeba rozbroić jedną pułapkę lub pobudować naprędce prowizoryczną trampolinę.
Bohater wykorzystuje co więcej kompozycja, które zbiera po drodze. Kapitalnie, atoli akurat w tą kwestii przydałoby się dłużej swobody. Jesse często chwali się posiadaniem składników, jakich… wcale nie zbierałem, oraz chociaż nie dysponowałem na owe bezpośredniego wpływu. Po prostu rozmawia, że gdy szliśmy przez las owe zebrał ileś drzewa, a pokonując groźnego pająka zdobył nieco pajęczej sieci. Sam jeden wolałbym, iżby owe gracz cs go pobierz zbierał w drodze potrzebne materiały oraz zobligowany liczyć się spośród konsekwencjami, jeśli ominął jakiś ważny część. Czy kolejne argumenty przyniosą jakąkolwiek nawałnicę w tym motywie? Nie jestem pewny, ale bardzo na to liczę. Dodatkowo Minecraft: Story Mode może się pochwalić asertywność najfajniejszym motywem muzycznym w menu gry. Zapętlony bryła z miejsca wpada w małżowina uszna oraz od razu nastraja na przygodę. Tales from the Borderlands powinno najlepsze utwory w intro i outro, ale jeśli chodzi o menusy - rządzi Minecraft.
Po zaliczeniu „pilota” jestem dobrej rozumuje - przekonać aż do siebie antyfana Minecrafta, za którego pomimo to się uważam, nie jest łatwo. Niezwykłe zdarzenie zmierza do przewidywalnego finału, ale owe, w jaki sposób Telltale ubierze ją po drodze nęci mi aż dodatkowo. Główny chojrak wydaje się przeciętny, ale wystepuje w kilku typach (również kobiecych) oraz nadrabia koleżankami. Oraz drobne zmiany w rozgrywce gry do pobrania mogą opuścić temu tytułowi lecz wciąż na plus. Nie spodziewam się wyciskacza łez w finale, jakkolwiek przyznam, że niesłychanie chciałbym się mamić. Telltale na szczęście adoruje i potrafi wstrząsać natomiast tego im życzę.